Zucht...

Ik kon vandaag terecht bij de uroloog,
ik heb problemen met mijn blaas en daar wilde ze verder naar kijken.
Nou, goed, vooruit, plassen en een echo en klaar.
Helaas was dit niet goed genoeg, en staat me 22 december een inwendig-blaas onderzoek te wachten.
Ook heb ik een speciale antibiotica gehad, voor mijn blaas. Moet deze een maand lang slikken, 1 tablet van 100mg.

De pijnstillers die ik heb gehad werken niet,
dus de afspraak is dat ik ze ophoog naar 6, dat betekend dus een pillen-doosje aanschaffen
met al die andere medicijnen erbij gerekend. Pfoe.

Ik belde de MS-verpleegkundige, omdat dr. Munster zolang deed over het bellen van de uitslag.
Niet dat ik verwachtte van ''Nou Jany, je hebt geen MS'', na mijn gevoel was het al duidelijk en officieel. Nu is het dus helemaal officieel, maar ....

Ja, een grote maar. De MS-verpleegundige begon al over een ander onderzoek van het bloed, voor een mogelijke andere aandoening.. Fijn.
De aandoening heet Cadasil. Excuse me? Nooit van gehoord dus.
Is het ernstig? Het is chronisch. Je komt er dus alweer nietmeer vanaf.
Ja, heel erg fijn! De neuroloog belde later, en gaf dus hetzelfde nieuws.

Moet dus weer bloedafname en dat word naar Leiden gestuurd, en de uitslag duurt ongeveer 2 maanden, fijn dus, 2 maanden in de stress en spanning zitten.

Gelukkig is mij vriendje hier geweest voor 2,5 dag geweest en heeft me echt heel goed gedaan.

Wou nog foto's samen maken met me nieuwe PSP 3000, maar helaas is daar niks van gekomen omdat ik me niet al te goed voelde en heelveel pijn heb.

Hoop dat hij zich snel weer laat zien, heb hem minimaal 1x per week nodig om lekker te knuffelen 's avonds, en me veilig te voelen als ik inslaap val, zonder angst, heerlijk.
Ik zou hem eigenlijk stiekem moette ontvoeren hihi.

Kijk dan wat een lekkerdingetje het is, hihi. Ja, ik moet hem eigenlijk ontvoeren he?