Rot dag..

there's just one person
who gives me hope and makes me happy..
without knowin' or even tryin'
how much he does to me, and my feelings..
and makes me love him,
with all of my heart..
GOD BLESS THIS PERSON

Hallo allemaal.. Vandaag, wéér zo'n rot dag.. Het regent de hele dag, veel alleen thuis.. En het moe zijn van het binnen zitten..
Ik heb teveel tijd om na te denken over mijn ziekte, en irriteer me dood over het feit wat ik nog allemaal moet regelen en doen.. Ik heb weer de hele tijd het gevoel van het moment van de diagnose..

De dag doorkomen word steeds vervelender..

Ik heb mijn kamer helemaal opgeruimt en me bed gedaan.. Het is allemaal weer knus en gezellig..

Ik mis me vriendje ook heel erg weer.. Ik hoop snel alles op orde te hebben..


Reality hit me hard today..
Groetjes, Jany

EDIT kan er ook nog wel bij.. me vriend gaat weer eens uit, naar 'n feest waar ik ook graag naartoe had gewillen, en dan nog een vette discussie krijgen, omdat hij niet snapt waarom ik niet wil dat hij gaat.. Dan krijg ik dingen naar me hoofd geslingerd zoals dat ik het hem niet gun.. Ik vind gewoon dat dit leuk had geweest om samen te doen, en niet iets om elke keer alleen te doen.. Hij gaat zovaak zonder mij weg, waarom kan hij niet 2 weekjes wachten hiermee, tot ik me beter voel? Dat is toch niet zoveel gevraagt? Ik wil er ook uit, zit verdomme altijd thuis.. Ik ga na me prednison kuur, en 2 weken rust erna, ook maar eens me uitgaans-leven inhalen en oppakken.. With or without him, want het is gewoon niet leuk meer zo, elke keer je vriendje uitgaan zonder mij.. En dan nog vertellen ''hoe gezellig het gaat worden''... Ik snap dát niet.. Ik begrijp heus wel dat hij ook eens alleen weg wil, maar het hoeft toch niet op deze manier..? We zijn pas 4x ofzo samen uit geweest, in 1 jaar en bijna 1 maand relatie.. Now, i really feel broken inside. Dit doet echt pijn.