The me from long ago sleeps in my heart..

Can you still see your dreams in the distant, starry sky?
Are they more vivid than they were when you were little?
When one forgets to put the emotions that overflow in her heart
to rest, they burn the color of passion.

I used to believe without a doubt that I could reach my dreams, no matter how far off they were.
But that me from long ago now sleeps inside my heart.
Dreams are more fragile and fleeting than a glass rose,
so then why are we destined to dream?

Sometimes two dreams can turn into love,
but there are also times when they can't.

Even when they're alone, people want to share their feelings, but it can be so hard. Words are powerless to express one's feelings, and sometimes they become a silver knife.

Even when they're alone, people want to share their feelings, but it can be so hard. Words are powerless to express one's feelings, and sometimes they become a silver knife.

I used to believe without a doubt that I could reach my dreams, no matter how far off they were. But that me from long ago now sleeps inside my heart.

----------------------------------------------------------------------------------

Vandaag is een rare dag.. Ik voel me heel erg raar. Misschien is het wel van de lyrica, misschien wel niet.. Ik voel me erg eenzaam. Het is een naar gevoel. Ik merk dat ik erg veranderd ben, ik ben rustiger geworden. Serieuzer.

Het is niet op een slechte manier gelukkig, ik kan me minder druk maken over dingen waar ik vroeger mijzelf erg druk om kon maken. Nu heb ik zoiets van ''het is het niet waard.'' Ik voel me meer in rust met mijzelf. Toch, vandaag, voel ik me raar. Ik weet geen raad met mezelf, of wat ik moet doen, wat kan ik doen? Ik ga steeds verder achteruit, en word steeds zwakker. Toch blijf ik doorzetten. 10 augustus moet ik weer aan de tysabri. Ik hoop dat het snel zijn werk gaat doen, en ik niet progressief blijk te zijn.

''Laat je niet terughouden door het verleden''