Nou, de laatste prednison kuur
zit er eindelijk op. Het was weer geen pretje.
Ivm gisteren moest ik opnieuw geprikt worden,
na de eerste poging in m'n hand, die niet lukte,
wil ze het toch nog even 2x doen, wat ook niet lukte.
Dus daar heb ik nu pijn, omdat ze niet wilde luisteren.
Vervolgens wil ze ook niet luisteren dat me andere
arm niet geprikt kon worden, lukte dus ook niet.
(Goh, naar patiënten luisteren is moeilijk hé?)
Toch maar waar ze normaal bloedprikken het infuus
gekregen. (Had ik ze ook wel kunnen vertellen ja.)
Vervolgens voelde ik weer 'n rare pijn in me arm opkomen,
ontdanks het infuus op 80 stond met de snelheid.
Dus ik druk op de alarmknop, omdat ik hem langzamer wilde,
en wat doet meneer? Lekker eigenwijs natuurlijk,
net als mevrouw die niet luisterde met prikken.
Hij zet em niet lager, nee hij zet em lekker op 100,
zodat het ''sneller'' ging. Ben ik lekker mee,
ik zit er al niet voor me plezier, maken ze het je er nog niet
makkelijker op ook door niet te luisteren.
Dat was GELUKKIG me laatste prednison-zakje.
Nu maar hopen dat het lang duurt voor de volgende.
Liefs, Jany
Geen opmerkingen:
Een reactie posten