Toch nog wat foto's!

Heb toch nog wat foto's kunnen maken! Veel kijk-plezier!

Hopelijk hebben jullie van de foto's genoten!

Volgende week weer prednison?

Ik ben net bij de fysiotherapeut geweest bij revalidatie in het ziekenhuis, en we hebben wat testjes gedaan waarbij ik met meeste dingen toch wel onder het gemiddelde zat.
Bijv. mijn knijpkracht is veel lager dan het hoort te zijn, dus de planning staat weer op een nieuwe prednison kuur voor volgende week.

Hoop dat ik me dan een heel stuk beter ga voelen...

Mijn vriendje en ik zouden vandaag nog even wat gaan doen, maarja.. hij was weer eens niet bereikbaar.. Helaas.
Morgen is hij jarig, dus dan zie ik hem sowieso, en de dag daarna zijn we 1 jaar samen dus blijf bij hem slapen die nacht.

Ik ga nu even naar mijn oma toe.. En hoop straks kans te hebben even een rondje te gaan wandelen en kijken of ik iets moois zie om te fotograferen, heb door dat rot MonSter me camera nieteens kunnen gebruiken waarvoor ik hem wilde, grrrr!

Groetjes, Jany

Reality hit me hard today...

Reality hit me hard today.... bah... Ik voel me echt héél erg down op het moment, kan niet slapen terwijl ik er morgen vroeg uit moet.. Word gewoon overvallen door allerlei emoties.. Alles komt nu zo verdomd hard aan..

-Pijn in de rechter arm
-Messtekende pijn in de benen (vooral de schenen)
-Spasmes in de slokdarm, kan bijna niks eten, het voelt net of ik hele aardappels doorslik, en word er uiteindelijk zo misselijk van dat ik geen eetlust meer overhou.
-Lopen gaat achteruit
-Mijn oog word slechter
-Morgen naar de revalidatie-fysiotherapeut, om te checken hoe het met me is..

IK WORD ER GEK VAN. :(

De verpleegkundige

De ''prik-miep'' is weer langs geweest vandaag, en was heel blij met haar komst. Ze heeft mijn moeder leren prikken en het is alsof er een grote last van mijn schouders afvalt nu, dat ik er niet alleen voorsta met prikken, en het niet alleen mijn last meer is. Ik heb nu hulp.
De verpleegkundige is ook een fijne lieve vrouw die de tijd neemt voor je, waar ik ook heel blij mee ben.

We hebben mijn klachten goed doorgesproken en hoe ik me voel, en hoe ik mijn dagen kan proberen goed door te komen.
Ik kan mijn ''teveel'' aan vrijetijd nemen om mezelf te leren kennen, en dat is toch weer iets positiefs uit iets negatief gehaalt.
Ook sprak ze over dat copaxone nu momenteel in een testfase zit met mitoxantron en de resultaten hiervan heel goed zijn. (Toch weer een beetje soort van hoop ookal is het chemo?)
Ben benieuwt.. Hoop dat als het goed werkt, ik hiervoor in aanmerking kom,
ookal is het even schrikken.

Ik hoop sowieso dat de copaxone zijn werk snel gaat doen..

Morgen moet ik naar de revalidatie-fysiotherapeut om 2 uur,
ben benieuwt wat me daar te wachten staat. Het is ivm de prednison kuur, want er word weer een nieuwe overwogen door mijn verergende klachten.

Straks probeer ik er even uit te gaan en een rondje te wandelen om misschien wat mooie foto's te maken. Dus, wie weet bewerk ik dit bericht nog wel, geen idee, of een nieuwe, hoop in ieder geval de energie te vinden om dalijk lekker te wandelen!

Groetjes, Jany

Hier een nummer wat ik heel mooi vind:

Tekenen en een dagje Antwerpen

Wooh, hier ben ik vandaag geweest! de Metropolis in Antwerpen, de bioscoop.

We zijn van te voren bij de Take2 gaan eten, helaas... heb ik weer last van spasmes in me keel, en kan bijna nietmeer eten.

Heb wel een paar hapjes op van de heerlijke lasagna die ik had besteld.

Toen hebben we nog even zitten tafelen, wilde geen toetje, maar wel een (halve) warme chocolade melk met slagroom op, hmmmmm.

Me nichtje had nog een Dame Blanché op met warme chocoladesaus, maar ik werd alleen al misselijk van de geur (HELAAS! ben normaal een ijs-monster)
We hebben tot half 7 (ofzo) gezeten en zijn toen naar de bioscoop gelopen,

omdat de film pas om kwart voor 8 begon, en wij er om half 5 al waren (yea, lang moette tafelen hihi) We gingen naar Bedtime stories van Disney met Adam Sandler, als ik de film een cijfer moet geven, is het een 7/10.. Hij is redelijk, het is een leuke film, maar voor thuis. Had er veel meer van verwacht. Helaas kwam onder de film het MonSter ook weer opspelen en kon de ondertiteling nietmeer lezen..

Ben ook weer begonnen met tekenen! En aangezien ik nu een goede camera heb, kan ik fotos ervan maken, en ze showen! (woohh)

Hier istie dan, heb ik de hele nacht en halve dag aan gewerkt:

Slaap lekker iedereen!

Slapen?

Het is half 6, en heb nogsteeds niet geslapen,
het lijkt hoe langer hoe meer een overbodige luxe te worden.

Me vriend is weer eens uit, zucht.
Na mijn toe komen kan niet want hij moet werken,
maar uitgaan als die moet werken kan wel?
Ja, erg dubbel, maargoed.
Het ergste vind ik nu dat hij verdomme weer eens niet bereikbaar is terwijl ik me echt like shit voel.
Hij hoort me juist op te beuren, ten alle tijden verdomme... Ik ben zó pissig right now, en wat me nog bozer maakt is dat hij zich er toch wel weer onderuit lult zodat ik nietmeer boos ben, en blablabla.

AAGH!

(zo, dat lucht op)

En trouwens; Me rechter oog is nog slechter geworden, en me linker oog begint ookal maf te doen nu, fijn he? Me rechter arm mag er soms wel van me afgehakt worden,
en heb een soort van maffe schedelpijn bij me achterhoofd rechts. IT NEVER STOPS. grr.

Me neefje is er!

Me neefje uit Sittard is vandaag hierheen gekomen,
en het is gezellig, we gaan lekker playstationen dalijk,
en gezellig kletsen.

Heb vandaag wel een beetje too much gedaan,
heb heel me kleding kast opgeruimt, en me kamer,
dus ben nu helemaal OP. Bah. Heel me lijf doet pijn.
Dus dalijk even lekker in bad relaxen. Hopelijk knap ik dan wat op!

Me moeder heeft heerlijke kippensoep gemaakt.
We hebben net heerlijk gesmult met zijn allen.

Maandag komt me vriendje hopelijk, en de 31e issie jarig.
De verpleegkundige komt ook langs voor me spuitje,
mijn moeder moet leren spuiten voor als ik het zelf niet kan.
''Can't wait'' -.-

Fijne kerstdagen

Hallo allemaal
FIRST OF ALL:
Ik heb de blog-instelling aangepast, zodat iedereen een reactie kan plaatsen.
(wist niet dat het ingestelt stond dat alleen geregistreerde mensen konden reageren)

Heb bovendien een tijdje niet geschreven omdat me hoofd er niet naar stond,
en me lichamelijk ook niet goed voelde.
Heb afgelope maandag een inwendig blaasonderzoek gehad,
en dat was verre weg van fijn. Mijn blaas is nietmeer goed, de spieren knijpen te strak samen als ik moet plassen.
Mijn vriend was gelukkig die avond als verassing langs gekomen, wat me heel erg heeft opgevrolijkt omdat ik nogal emotioneel en huilerig was. (ben ik nu nogsteeds though)

Op advies van de verpleegkundige van de copaxone ben ik even gestopt met prikken,
omdat ik absoluut niet lekker in mijn vel zit etc.

MAAAR

De kerst was wel heel fijn.
We hebben met zijn alle cadeautjes uitgepakt en hebben gegourmet.
Heb een canon camera gehad, beauty spulletjes, een super mooi truitje,
parfum en een sjieke agenda! (die had ik nodig hihi)

Gisteren zijn we uiteten geweest in Doetinchem in het restaurant van mijn schoonouders,
genaamd Pallas Athene, heerlijk gegeten! Vooral de tzartziki hihi.
Echt een aanrader om te gaan eten! Super mooi restaurant, heerlijk eten,
en lieve mensen (en wie weet dat nou beter dan, moi? hihi)
heb wat kiekjes gemaakt met me nieuwe camera (woooh)

Mijn lieve vriendje en ik. (op de achtergrond mijn schoonpaps hihi)

Mijn schoonvader en ik.

Papa en mama. :)

Mijn lieve nichtje/zusje & mijn heeerlijke vriendjelief, hihi.
en voor het geval ik weer eens me hoofd me mee op de sleep laat nemen:
IEDEREEN VAST DE BESTE WENSEN EN EEN GEZOND EN GELUKKIG NIEUWJAAR!

Zucht...

Ik kon vandaag terecht bij de uroloog,
ik heb problemen met mijn blaas en daar wilde ze verder naar kijken.
Nou, goed, vooruit, plassen en een echo en klaar.
Helaas was dit niet goed genoeg, en staat me 22 december een inwendig-blaas onderzoek te wachten.
Ook heb ik een speciale antibiotica gehad, voor mijn blaas. Moet deze een maand lang slikken, 1 tablet van 100mg.

De pijnstillers die ik heb gehad werken niet,
dus de afspraak is dat ik ze ophoog naar 6, dat betekend dus een pillen-doosje aanschaffen
met al die andere medicijnen erbij gerekend. Pfoe.

Ik belde de MS-verpleegkundige, omdat dr. Munster zolang deed over het bellen van de uitslag.
Niet dat ik verwachtte van ''Nou Jany, je hebt geen MS'', na mijn gevoel was het al duidelijk en officieel. Nu is het dus helemaal officieel, maar ....

Ja, een grote maar. De MS-verpleegundige begon al over een ander onderzoek van het bloed, voor een mogelijke andere aandoening.. Fijn.
De aandoening heet Cadasil. Excuse me? Nooit van gehoord dus.
Is het ernstig? Het is chronisch. Je komt er dus alweer nietmeer vanaf.
Ja, heel erg fijn! De neuroloog belde later, en gaf dus hetzelfde nieuws.

Moet dus weer bloedafname en dat word naar Leiden gestuurd, en de uitslag duurt ongeveer 2 maanden, fijn dus, 2 maanden in de stress en spanning zitten.

Gelukkig is mij vriendje hier geweest voor 2,5 dag geweest en heeft me echt heel goed gedaan.

Wou nog foto's samen maken met me nieuwe PSP 3000, maar helaas is daar niks van gekomen omdat ik me niet al te goed voelde en heelveel pijn heb.

Hoop dat hij zich snel weer laat zien, heb hem minimaal 1x per week nodig om lekker te knuffelen 's avonds, en me veilig te voelen als ik inslaap val, zonder angst, heerlijk.
Ik zou hem eigenlijk stiekem moette ontvoeren hihi.

Kijk dan wat een lekkerdingetje het is, hihi. Ja, ik moet hem eigenlijk ontvoeren he?

Het houd niet op..

Gisteren weer in het ziekenhuis geweest,
moest weer bij dokter Ooijman zijn, de oogarts.
Zoals ik al had laten weten, deed mijn oog weer pijn,
dus moest er moet spoed naar gekeken worden,
dit gebeurde gisteren.

De uitslag: Mijn oog is weer voor 20% slechter geworden,
kortom; er is weer een nieuwe schub aan de gang.
Als het hier nou alleen bij was gebleven, oké,
maar boven dat, belt me vader een 15 minuten later op
dat hij naar het ziekenhuis moet naar de eerste hulp.

Daar aangekomen, en na een hoop gewacht blijken zijn darmen ontstoken te zijn.
Hij ligt nu in het ziekenhuis, aan een infuus. Hij mag niet eten of drinken.

Het houd ook niet op hier ook...

Gelukkig was mijn vriendje nog langs gekomen en blijven slapen.
Had hem zo erg gemist! Hij moest vandaag naar school,
dus helaas issie alweer weg, maar we hebben toch wat tijd samen gehad,
ookal heb ik meer gehuilt dan gelachen omdat ik me rot voel.

Onbegrip..

Oke, het feit dat ik MS moet hebben,
vraag ik me nieteens ''waarom'' af..
Maar, ik vraag me wel af, waarom ik zoveel pijn erbij moet hebben..
Ik word er ziek van, geen enkele dag gaat er de laatste tijd voorbij,
zonder dat ik pijn zal hebben.
I feel like crap. Ik wil geen pijn. Morgen moet ik wederom naar het ziekenhuis.
Mijn oog doet weer pijn, waar ik voorheen voor 60% blind aan was,
het is mogelijk dat er weer een nieuwe schub aan de gang is.
Ik voel veel onrust in mijn hoofd,
kan zijn van de stress, of een nieuwe schub. Happy met dit nieuws?
Nee, absolutely not. Ik voel me er vreselijk kut onder.
Ik mag sowieso nog 2 maanden geen prednison,
dus dan moet ik rond blijven lopen met deze klachten?
Ik snap er geen zak meer van waarom dit me overkomt.

Ik mis m'n vriendje ook like hell. Ik word er gewoon zo down van.
''Als je aanklopt, zal er open gedaan worden'' zei die. (Over God).
Klop ik dan niet op de juiste manier? Waarom word mijn pijn steeds erger?

Vluchten

Hoi hoi,
de pijn word met de dag erger in mijn benen,
mijn rechter schouder, wat na de prednison weg was,
is ook weer terug, en mijn oog doet ook weer pijn.
Je kunt je dus vast voorstellen dat ik me niet al te happy voel.
Zal niet verbaasd zijn als ik binnekort mijn 2e prednison kuur tegemoed ga,
of dat ik de niet-zo-leuke-pijnlijke-rolstoel MS zal hebben, zoals dokter House het noemt. (Ja er gaan nu allerlei dingen door mijn hoofd wat MS betreft)

Ook zijn ik en m'n vriend vandaag 11 maanden samen,
maar zie hem donderdag pas door dat klote trainen.
Het is voor hem belangrijk, kan ik me heel goed indenken
en begrijpen, maar ik ben ziek, wil eruit, wil ons 11-maanden samenzijn vieren.

Gelukkig merkte mijn nichtje (van de pred.kuur fotos)
dat ik me niet al te goed voelde, en is langs geweest.
We hebben lekker gekletst over koetjes en kalfjes.

Voel me vandaag gewoon niet goed,
ben heel snel down door dingen,
als er maar 1 klein ding verkeerd gaat, zit ik met de pakken neer.
Voel me lichamelijk en geestelijk zwak en kwetsbaar.
Ik wil de realiteit ontvluchten.

Voel me niet zo goed..

Heb afgelope dinsdag de lumbaal punctie gehad,
de neuroloog kwam een uur telaat.
Het was gelukkig niet erg, want was erg opgelucht
toen hij aan kwam gelopen.
Heb weinig last ervan gehad erna,
heb me moeder een PSP laten halen voor me verjaardags-geld,
en 4 spellen. Me neef heeft via bol.com een Ipod Nano gekocht
en was de dag erna al binnen. Dus heb mezelf flink verwend
voor alle ellende die ik de afgelope tijd heb meegemaakt.

2 dagen erna, ging ik verkeerd liggen en hoord een krak
in mijn rug, waardoor ik ineens acute hoofdpijn kreeg,
en nu nog af en toe last van heb.

Verder mis ik mijn vriendje super erg.
Om 12 uur zijn we 11 maandjes samen,
en morgen gaan we iets leuks doen,
ben benieuwt, en hoop dat ik me dan beter voel.

Even tussendoor een leuke foto van ons in de mooie sneeuw:


Zit de afgelope dagen echt steeds in een dip
en heb erg last van mood-swings.
Voel me van het een op het andere moment
echt heel erg depri gewoon.
Voel me dan nutteloos, zinloos, zie niks meer zitten.
En dat zijn ook van die momenten dat ik me vriendje heel erg mis.
Ik voel mezelf lichamelijk ook steeds verder achteruit gaan,
ik krijg steeds meer gewrichtspijn, en nu ook aanzichtspijn.
Mijn rechterkaak, doet de afgelope tijd heel vreemd, en pijn.
Bovendien heb ik ook een fikse blaasontsteking tepakke,
die nu al 3 weken duurt, maar heb geen zin om om een antibiotica te halen.

Veel pijn

Gisteren avond ben ik met me vriendje, Maiki
lekker naar de Italiaan geweest. Het eten was heerlijk,
het was alleen jammer dat ik op een gegeven moment
zoveel pijn kreeg, er nieteens meer van kon eten.
Dus we zijn naar huis gegaan na het eten, en ben direct
naar bedje gekropen. Hij heeft nog even met mijn ouders
gekletst, en is toen bij me komen liggen. We hebben
lekker liggen knuffelen, kroelen en praten over onze gevoelens.
Ik werd wel wat emotioneel, omdat ik het nu gewoon pas begin te beseffen
maar ook omdat ik me zo ellendig voel door de pijn.
Want zoals de titel al zegt, ik heb veel pijn.
Normaal vind ik het heeeeerlijk als ik lekker op mijn ruggetje word gekriebelt,
maar kon dat nu nieteens hebben, zelfs dat deed teveel pijn.
Ik zit helemaal onder de huid-blaasjes, ook in mijn gezicht.

Ik heb gelukkig wel maagtabletten gehad, en druppels om mijn ogen
te verzachten. Maargoed, de maagtabletten heb ik nog geen baat bij gehad,
ik loop nogsteeds krom van de pijn. Heb een hele rare en enge pijn
in mijn buik, ribben en mijn lever (?).

Vandaag heb ik niet veel bijzonders gedaan, ik heb heelveel op bed gelegen,
geslapen. Rond 'n uur of 3 kwam ik uit bed, want mijn vriend moest weer weg
helaas, dus ik heb toen de tafel voor hem gedekt, zodat hij wat kon eten
voordat hij weg ging. I miss him allready haha.

Morgen zijn we 10 maandjes samen,
maar helaas kunnen we dan niet bij elkaar zijn.

Liefs, Jany

Emotioneel.

Ja.. het begint tot me door te dringen.
IK heb MS. Sinds mijn tweede prednison
infuus, wat misliep zoals je hebt kunnen lezen,
is het als het ware tot me door gaan dringen.
Ook begin ik me te realiseren, dat de MS
nu in korte tijd veel van me heeft afgepakt,
zoals mijn studie, school en veel van m'n vrije tijd.

Ik was heel rustig voor mijn prednison,
en dat was blijkbaar niet goed. Ik dacht dat er
buiten moeilijk te prikken zijn, er niks fout kon gaan.
Boy i were wrong. Dit heeft me ook aan het schrikken gemaakt.

GELUKKIG - ja i got some good news too:
is mijn vriendje zo lief dat hij me goed support nu,
vandaag gaan we heerlijk Italiaans uiteten,
en dan hoop ik genoeg energie te hebben om mee
naar zijn huis te gaan voor het weekend,
dat ik lekker even tot rust kan komen, en me fijn kan voelen.
Ik heb hem gister voor het laatst gezien, maar ik begin me
steeds meer te hechten aan Maiki. We worden steeds closer,
en het voelt zo wonderfull. Ik hoop niet dat MS, dit me ooit gaat ontnemen.

Ik laat deze ziekte de vrijheid om lief te hebben,
en geliefd te worden, niet ontnemen.
Ik hou zóveel van hem.

Liefs, Jany

Laatste prednison kuur gehad.

Nou, de laatste prednison kuur
zit er eindelijk op. Het was weer geen pretje.

Ivm gisteren moest ik opnieuw geprikt worden,
na de eerste poging in m'n hand, die niet lukte,
wil ze het toch nog even 2x doen, wat ook niet lukte.
Dus daar heb ik nu pijn, omdat ze niet wilde luisteren.
Vervolgens wil ze ook niet luisteren dat me andere
arm niet geprikt kon worden, lukte dus ook niet.
(Goh, naar patiënten luisteren is moeilijk hé?)

Toch maar waar ze normaal bloedprikken het infuus
gekregen. (Had ik ze ook wel kunnen vertellen ja.)

Vervolgens voelde ik weer 'n rare pijn in me arm opkomen,
ontdanks het infuus op 80 stond met de snelheid.
Dus ik druk op de alarmknop, omdat ik hem langzamer wilde,
en wat doet meneer? Lekker eigenwijs natuurlijk,
net als mevrouw die niet luisterde met prikken.
Hij zet em niet lager, nee hij zet em lekker op 100,
zodat het ''sneller'' ging. Ben ik lekker mee,
ik zit er al niet voor me plezier, maken ze het je er nog niet
makkelijker op ook door niet te luisteren.
Dat was GELUKKIG me laatste prednison-zakje.
Nu maar hopen dat het lang duurt voor de volgende.


Liefs, Jany

Dag 2 Prednison, ging niet zo goed.

Hallo allemaal,
vandaag was mijn 2e dag prednison,
en het ging in het begin allemaal goed.
Mijn nichtje en ik hadden plezier en lol
met wat foto's maken.
Dus hier de foto's:

''Zogenaamd'' zielig met mijn infuusje haha.

Bellen met mama.

Mijn nichtje aan het ''meelurken'' :haha:

De prednison deed zijn hyperactieve werking weer haha.

Me lieve nichtje en ik.

Later toen de prednison klaar was,
moest ik nog even spoelen voor de restjes
zodat alles erin zou zitten, maar dit ging na
een paar minuutjes fout, het begon ineens pijn
te doen en te branden, en kreeg een hele
bult op mijn pols.
Dus ik heb op de alarm-knop gedrukt
en gelukkig kwam de zuster meteen.
Ik vertelde wat er aan de hand was, en ze bleef
kalm en heel lief voor me, en zei dat ze het rustig zou
verwijderen. Zo gezegd, zo gedaan, ze verwijderde
het infuus rustig, probeerde me zo kalm
mogelijk te houden en bleef heel lief.
Vond het fijn dat ze zo lief bleef.

Nu doet het allemaal nogsteeds pijn,
maar hoop dat dit snel weggaat.
Morgen de laatste kuur, hoop dat dit zonder probleempjes verloopt.

Liefs, Jany.

Slechte diagnose..

Hallo allemaal,
ik heb langs nietsmeer gepost
omdat ik het nogal druk heb gehad.
En je zult je nu wel afvragen waarom
ik ineens nederlands typ,
maar daar is een lang verhaal voor nodig.

Ik heb sinds dinsdag 21 oktober,
de diagnose ´´MS´´ gekregen.
Dus dat was even schrikken.
Nu wil ik mijn blog gebruiken
om van mij af te schrijven,
en nietmeer als ''hobby''.
Naja, dat natuurlijk ook,
het is en blijft fijn om van je
af te kunnen schrijven.

Ik heb heelveel ziekenhuis
bezoeken gehad de afgelopen
3 weken lang ziekenhuis in-
ziekenhuis uit - werd er niet
goed van, zo vervelend!

Ik heb vandaag een prednison
infuus gehad, krijg 3 dagen 1000mg
dus is niet misselijk haha.
Maar ik blijf positief,
heb nu ook nog weinig
klachten van de prednison dus ben blij!!

Ik hou jullie op de hoogte,
Liefs, Jany.

Queensday

Since i live in the Netherlands,

we celebrate 'Queensday', it was 2 days ago.

I went to Utrecht,

so i could meet up with my boyfriend.

I missed him really badly.

So i took the train towards him.

I was really happy to see him, and be with him!

I finally met his mom, sisters, and neece,

they are so kind and warm, it made me feel so good!

After a bit of chatting, we went outside for a drink,

just like our first dates, we had hot chocolat milk. ^^

It was all so good.. And next when we came home,

he needed to train for his next thaibox fight this sunday,

so, we went there.. I took a seat and watched, after the training

i finally met his dad too, who is also a great person!
We decided to go out (Club Monza) with a friend of my boyfriend.

He also took his girlfriend along, so it was Maiki, me, Adam en Vera

Maiki and i went on a picture, and this came out of it;

After partying a little it turned a

little late and we went towards my home again,

and Maiki stayed over for sleep cuz he was to tired to travel back.

We went straight to bed and sleeped for a looong time lol.

The day after it (yesterday) we went to the cinema,

we saw the movie 'Meet the spartans' damn,

that movie sucked monkey butt lol.

Still it was nice to be with him and see the movie.

After the movie we went into town

and we noticed it was the 1st of may,

meaning we're 4months together. ^^

then we runned into some friends of his,

so i went home, and he stayed to hang with his friends.

Then he found out there were no night trains that night,

and at 5:00 at night he came over here.

I was glad somehow, cuz i couldn't sleep

cuz i was too worried.

Today we did not do much, we slept alot,

hanged a little, and watched the movie 300.

Xx

H E L L O

welcome at my blogger..
i was totally bored and decided to make
a blogger-account! since i really like writing/reading etc,
anyways.. i`ll start with a short introduction;
my name is jany, i live in the netherlands.
my mommy is italian, my dad is normally dutch
which makes me halfblood italian.
i have long brown hair, and big blue doll eyes.
i am very little ( 1.59 ) and i do muay thai as sport..

oh, by the way; as you guys probally noticed,
i loooove fatal frame/project zero
very very very much! and reika the tattooed priestess
is the coooolest/saddest/prettyest, i think. ^^
--
i also made this cute little link-butten,
if people want to link to my blog,
feel free to use my
cute little chitose-crimsonbutterfly button! ^^