De ''prik-miep'' is weer langs geweest vandaag, en was heel blij met haar komst. Ze heeft mijn moeder leren prikken en het is alsof er een grote last van mijn schouders afvalt nu, dat ik er niet alleen voorsta met prikken, en het niet alleen mijn last meer is. Ik heb nu hulp.
De verpleegkundige is ook een fijne lieve vrouw die de tijd neemt voor je, waar ik ook heel blij mee ben.
We hebben mijn klachten goed doorgesproken en hoe ik me voel, en hoe ik mijn dagen kan proberen goed door te komen.
Ik kan mijn ''teveel'' aan vrijetijd nemen om mezelf te leren kennen, en dat is toch weer iets positiefs uit iets negatief gehaalt.
Ook sprak ze over dat copaxone nu momenteel in een testfase zit met mitoxantron en de resultaten hiervan heel goed zijn. (Toch weer een beetje soort van hoop ookal is het chemo?)
Ben benieuwt.. Hoop dat als het goed werkt, ik hiervoor in aanmerking kom,
ookal is het even schrikken.
Ik hoop sowieso dat de copaxone zijn werk snel gaat doen..
Morgen moet ik naar de revalidatie-fysiotherapeut om 2 uur,
ben benieuwt wat me daar te wachten staat. Het is ivm de prednison kuur, want er word weer een nieuwe overwogen door mijn verergende klachten.
Straks probeer ik er even uit te gaan en een rondje te wandelen om misschien wat mooie foto's te maken. Dus, wie weet bewerk ik dit bericht nog wel, geen idee, of een nieuwe, hoop in ieder geval de energie te vinden om dalijk lekker te wandelen!
Groetjes, Jany
Hier een nummer wat ik heel mooi vind:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten