donderdag 29 januari 2009

Raar



Het voelt alsof ik nooit eerder heb kunnen lopen, en nu pas voor het eerst weer loop.
Er is een rare spierpijn, die ik nooit eerder heb gehad.. Dit komt omdat ik 2 maanden lang een verkeerde houding heb gehad met lopen natuurlijk, dit begrijp ik ook wel.
Maar tevens voelt het, alsof ik mijn tenen ook nooit eerder heb kunnen gebruiken, of mijn voeten, ze kraken ook steeds heel hard, omdat ze gewoon een tijd niks hebben gekunnen.

Ik voel weer hoop opkomen, ik voel mijn toekomst weer terug komen. Ik zie weer veel dingen positief.
Ik moet er wel mee oppassen, dat ik niet teveel ga doen nu. Ik ben namelijk nog flink beroerd van de prednison zelf. Bovendien moet ik de 2 weken rust strict gaan aanhouden. Morgen ga ik mijn paspoort ophalen want die is klaar, en dan doe ik lekker helemaal voorlopig niksmeer.
Is er stress opkomst? Trek ik me er lekker van terug, mag niet, vermeid ik.

Mijn vriend is toenet geweest, het was heel fijn gelukkig.
Hij stond ook zó verstelt. Hij had hetzelfde gevoel, alsof ik pas voor het allereest in mijn leven weer liep.. Wat een prachtig gevoel..

Geen opmerkingen: